Jedenaście do … Pawła Smółki

Zostałem piłkarzem bo .. od dziecka kochałem biegać za piłką i grać w każdej wolnej chwili.

Gdybym nie futbol, to ...ciężko mi powiedzieć co by ze mnie wyrosło.

Mój najlepszy mecz... jeszcze przede mną.

Spotkanie, o którym chciałbym zapomnieć...jeszcze nie było takiego.

Mój piłkarski wzór... od najmłodszych lat moim idolem był Pele. Zbierałem wycinki z gazet, nagrywałem mecze na kasetach i kupowałem książki z nim związane.
 Teraz lubię podpatrywać najlepszych takich jak Zlatan Ibrahimovic czy Thierry Henry. W Wiśle imponowała mi gra Tomasza Frankowskiego.

Trener któremu najwięcej zawdzięczam... każdy, z którym dotychczas pracowałem zasługuje na uznanie. Różnili się, ale wszystkim wiele zawdzięczam. Od każdego dostawałem bardzo cenne wskazówki, zarówno dotyczące sportu jak i życia osobistego.

W wolnych chwilach... relaksuję się, spędzam czas z moją dziewczyną, a także z kolegami.

Ulubiony film... „300-stu”.

Muzyka, której słucham... każdego rodzaju w zależności od sytuacji.

Największe marzenie... zagrać kiedyś z orzełkiem na piersi.

Życiowe motto... co cię nie zabije, to cię wzmocni.